کد مطلب:150194 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:232
کربلا، مبارزه با پوچی ها
بسم الله الرحمن الرحیم
«السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین، و اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین و جعلنا و ایاكم من الطالبین بثاره مع الامام المهدی من آل محمد علیهم السلام»
از خداوند می خواهیم ما را به فرازی از شعور و حكمت حسینی برساند تا هم معنی آن نهضت و حكمت بزرگ را بفهمیم، و هم عزاداریهای خود را به اوج برسانیم، و در راه اتحاد بیشتر با مقام والای اباعبدالله علیه السلام به حیات نوینی دست یابیم.
قصد داریم به لطف خدا در چند جلسه ای كه در پیش داریم نگاهی به نهضت اباعبدالله علیه السلام از زاویه شرایط اجتماعی و فرهنگی آن زمان بیندازیم. می خواهیم به شرایطی بنگریم كه بسیار پیچیده است و احتیاج به تأمل زیادی دارد.
اصلا از خود بپرسیم: فرهنگ اموی معاویه از كجا شروع می شود؟ و چه می خواهد بگوید؟ و چرا بسیاری از صحابه مانده اند كه چگونه با آن مبارزه كنند؟ اگر چه همه حرفشان این بود كه: «فرهنگ معاویه پسندیدنی نیست، اما چاره ای جز پذیرفتن هم نیست». این چه فرهنگی بود كه این همه نیرو را مرعوب و منكوب كرده و تنها اباعبدالله علیه السلام بود كه آن زمان در خودش توان مقابله با آن فرهنگ پیچیده را دید. گفتنی است كه امام همه جوانب را
می شناسد ولی تحلیلش غیر از تحلیل سیاست بازان آن زمان است، و باید معاویه شناسی كرد تا بیشتر به عمق نهضت كربلا پی برد.
جنگ فرهنگ جاهلیت اموی در مكه با بنی هاشم بود و با ظهور اسلام و نهضت اسلامی، آن مقابله و رقابت به ظاهر، بی رنگ شد، اما همین فرهنگ جاهلیت اموی، وقتی به شام می آید و با فرهنگ جدیدی تركیب پیدا می كند تبدیل به فرهنگ «اموی رومی»، معاویه می شود. شام محل تفكر رومیان است و روم فرهنگ خاصی دارد، فرهنگی كه حتی وقتی پس از چهار قرن مسیحیت را پذیرفت، بیش از آنكه رنگ مسیحیت را به خود بگیرد، رنگ خود را به مسیحیت داد. فرهنگ روم در اروپا حتی بعد از 9 قرن، فرهنگ مسیحیت را بیرون انداخت، و فرهنگ رنسانس را تأسیس كرد. اصلا اومانیسم كه محور فرهنگ امروز اروپا است یعنی آداب رومی؛ یعنی آدمیت رمی. (اومانیسم به معنای انسان مداری دوران جدید غرب است.)اجازه دهید متنی را كه یادداشت كرده ام، بخوانم و شرح مختصری عرض كنم تا بهتر بتوان بحث را جمع بندی كرد، عرضم این است كه: انحراف از اینجا شروع شد كه امویان مجهز به فرهنگ غربی رمی به جنگ اسلام آمدند، مسیحیتی كه فرهنگ رم بر آن غلبه داشت هم به جنگ اسلام آمد. معاویه فرزند فرهنگی است كه جاهلیت عرب را با فرهنگ رمی تركیب كرده است و خود را در رویارویی با اساس اسلام قرار داده است.
در زمان علی علیه السلام مردم متوجه عمق فاجعه ای كه معاویه ایجاد كرده بود، نشدند و به همین جهت هم فكر می كردند حساسیت حضرت یك حساسیت افراطی است، و در زمان امام حسن علیه السلام هم مردم نتوانستند عمق فاجعه را بهفهمند و لذا امام را تنها گذاشتند. و همین فرهنگ اموی رمی است كه امام حسین علیه السلام را شهید می كند، ولی از همین طریق آن فرهنگ رسوا می شود.
این چه فرهنگی است كه ظاهرا علی علیه السلام و دو فرزندش را شكست می دهد؟ فرهنگ ابوسفیانی تا وقتی دست در دست فرهنگ رمی ندارد شكست می خورد، حتی قلدری بنی امیه در زمان عثمان نتیجه نمی دهد و كار به قتل عثمان كشیده شد و كل مملكت اسلامی متوجه انحراف عثمان شد و مقابله كرد و زمانه، زشتی حاكمیت اموی در زمان عثمان را شناخت. ولی همین امویان از طریق معاویه - كه تركیب جاهلیت اموی و فرهنگ رمی است زمانی كه به صحنه سیاسسی می آید، همان صحابه ای كه با عثمان مقابله می كنند با معاویه از در سازش می آیند.
وقتی معاویه به شام آمد نه تنها با فكر غربی رمی مقابله نكرد بلكه اصلا نسبت به آن حساس هم نبود، او همان روش قیصرها را پیشه كرد. «سرجون بن منصور»، مشاور معاویه بود كه فردی مسیحی است ولی با فرهنگ غربی بود و لذا فرهنگ معاویه با فرهنگ رمی تركیب می شود.
قصه كربلا فرهنگ مقابله اسلام با دشمن اصلی خودش در همه تاریخ است، كه این دشمنی، دشمنی فرهنگ غرب با اسلام است و امام معصوم است كه می فهمد چگونه با آن فرهنگ مقابله كند. امروز هم در مقابله با یورش فرهنگی غربی هیچ راهی جز حكمت و روش حسینی علیه السلام نداریم، و هر راه دیگری كه برای مقابله با دشمن انتخاب كنیم، به معنای نشناختن غرب و نشناختن حسین علیه السلام و حكمت حسینی است.
در نهضت مشروطه هم، غرب گرایان مجلس را اشغال كردند و شیخ شهید شیخ فضل الله نوری قدس سره را به شهات رساندند، و رضاخان را آوردند تا با كل دین مقابله كنند. رضاخان از همین رو با همه ریاكاری هایی داشت آخرالامر با عزاداری امام حسین علیه السلام مقابله می كند. نكته این است كه توجه به امام حسین علیه السلام یعنی نفی پوچ انگاری غرب. تمام دشمنی دشمن در مقابله با امام
حسین علیه السلام پیدا می شود. انقلاب اسلامی با فرهنگ كربلا پیروز شد؛ ماه محرم بود كه كار را یكسره كرد. سولیوان سفیر آمریكا در ایران (سال 57) می گوید: «شاه گفت اگر از محرم سالم بگذریم پیروز می شویم». شاه خودش را از كربلا ضربه پذیر می بیند.
«السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین، و اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین و جعلنا و ایاكم من الطالبین بثاره مع الامام المهدی من آل محمد علیهم السلام»
از خداوند می خواهیم ما را به فرازی از شعور و حكمت حسینی برساند تا هم معنی آن نهضت و حكمت بزرگ را بفهمیم، و هم عزاداریهای خود را به اوج برسانیم، و در راه اتحاد بیشتر با مقام والای اباعبدالله علیه السلام به حیات نوینی دست یابیم.
قصد داریم به لطف خدا در چند جلسه ای كه در پیش داریم نگاهی به نهضت اباعبدالله علیه السلام از زاویه شرایط اجتماعی و فرهنگی آن زمان بیندازیم. می خواهیم به شرایطی بنگریم كه بسیار پیچیده است و احتیاج به تأمل زیادی دارد.
اصلا از خود بپرسیم: فرهنگ اموی معاویه از كجا شروع می شود؟ و چه می خواهد بگوید؟ و چرا بسیاری از صحابه مانده اند كه چگونه با آن مبارزه كنند؟ اگر چه همه حرفشان این بود كه: «فرهنگ معاویه پسندیدنی نیست، اما چاره ای جز پذیرفتن هم نیست». این چه فرهنگی بود كه این همه نیرو را مرعوب و منكوب كرده و تنها اباعبدالله علیه السلام بود كه آن زمان در خودش توان مقابله با آن فرهنگ پیچیده را دید. گفتنی است كه امام همه جوانب را
می شناسد ولی تحلیلش غیر از تحلیل سیاست بازان آن زمان است، و باید معاویه شناسی كرد تا بیشتر به عمق نهضت كربلا پی برد.
جنگ فرهنگ جاهلیت اموی در مكه با بنی هاشم بود و با ظهور اسلام و نهضت اسلامی، آن مقابله و رقابت به ظاهر، بی رنگ شد، اما همین فرهنگ جاهلیت اموی، وقتی به شام می آید و با فرهنگ جدیدی تركیب پیدا می كند تبدیل به فرهنگ «اموی رومی»، معاویه می شود. شام محل تفكر رومیان است و روم فرهنگ خاصی دارد، فرهنگی كه حتی وقتی پس از چهار قرن مسیحیت را پذیرفت، بیش از آنكه رنگ مسیحیت را به خود بگیرد، رنگ خود را به مسیحیت داد. فرهنگ روم در اروپا حتی بعد از 9 قرن، فرهنگ مسیحیت را بیرون انداخت، و فرهنگ رنسانس را تأسیس كرد. اصلا اومانیسم كه محور فرهنگ امروز اروپا است یعنی آداب رومی؛ یعنی آدمیت رمی. (اومانیسم به معنای انسان مداری دوران جدید غرب است.)اجازه دهید متنی را كه یادداشت كرده ام، بخوانم و شرح مختصری عرض كنم تا بهتر بتوان بحث را جمع بندی كرد، عرضم این است كه: انحراف از اینجا شروع شد كه امویان مجهز به فرهنگ غربی رمی به جنگ اسلام آمدند، مسیحیتی كه فرهنگ رم بر آن غلبه داشت هم به جنگ اسلام آمد. معاویه فرزند فرهنگی است كه جاهلیت عرب را با فرهنگ رمی تركیب كرده است و خود را در رویارویی با اساس اسلام قرار داده است.
در زمان علی علیه السلام مردم متوجه عمق فاجعه ای كه معاویه ایجاد كرده بود، نشدند و به همین جهت هم فكر می كردند حساسیت حضرت یك حساسیت افراطی است، و در زمان امام حسن علیه السلام هم مردم نتوانستند عمق فاجعه را بهفهمند و لذا امام را تنها گذاشتند. و همین فرهنگ اموی رمی است كه امام حسین علیه السلام را شهید می كند، ولی از همین طریق آن فرهنگ رسوا می شود.
این چه فرهنگی است كه ظاهرا علی علیه السلام و دو فرزندش را شكست می دهد؟ فرهنگ ابوسفیانی تا وقتی دست در دست فرهنگ رمی ندارد شكست می خورد، حتی قلدری بنی امیه در زمان عثمان نتیجه نمی دهد و كار به قتل عثمان كشیده شد و كل مملكت اسلامی متوجه انحراف عثمان شد و مقابله كرد و زمانه، زشتی حاكمیت اموی در زمان عثمان را شناخت. ولی همین امویان از طریق معاویه - كه تركیب جاهلیت اموی و فرهنگ رمی است زمانی كه به صحنه سیاسسی می آید، همان صحابه ای كه با عثمان مقابله می كنند با معاویه از در سازش می آیند.
وقتی معاویه به شام آمد نه تنها با فكر غربی رمی مقابله نكرد بلكه اصلا نسبت به آن حساس هم نبود، او همان روش قیصرها را پیشه كرد. «سرجون بن منصور»، مشاور معاویه بود كه فردی مسیحی است ولی با فرهنگ غربی بود و لذا فرهنگ معاویه با فرهنگ رمی تركیب می شود.
قصه كربلا فرهنگ مقابله اسلام با دشمن اصلی خودش در همه تاریخ است، كه این دشمنی، دشمنی فرهنگ غرب با اسلام است و امام معصوم است كه می فهمد چگونه با آن فرهنگ مقابله كند. امروز هم در مقابله با یورش فرهنگی غربی هیچ راهی جز حكمت و روش حسینی علیه السلام نداریم، و هر راه دیگری كه برای مقابله با دشمن انتخاب كنیم، به معنای نشناختن غرب و نشناختن حسین علیه السلام و حكمت حسینی است.
در نهضت مشروطه هم، غرب گرایان مجلس را اشغال كردند و شیخ شهید شیخ فضل الله نوری قدس سره را به شهات رساندند، و رضاخان را آوردند تا با كل دین مقابله كنند. رضاخان از همین رو با همه ریاكاری هایی داشت آخرالامر با عزاداری امام حسین علیه السلام مقابله می كند. نكته این است كه توجه به امام حسین علیه السلام یعنی نفی پوچ انگاری غرب. تمام دشمنی دشمن در مقابله با امام
حسین علیه السلام پیدا می شود. انقلاب اسلامی با فرهنگ كربلا پیروز شد؛ ماه محرم بود كه كار را یكسره كرد. سولیوان سفیر آمریكا در ایران (سال 57) می گوید: «شاه گفت اگر از محرم سالم بگذریم پیروز می شویم». شاه خودش را از كربلا ضربه پذیر می بیند.